Στην εποχή του «Μεγάλου Αδελφού», με 1.500 δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη και τον παγκόσμιο πληθυσμό να αγγίζει τα επτά δισεκατομμύρια ανθρώπους, θα περίμενε κανείς πως ό,τι πολύτιμο υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη έχει ήδη ανακαλυφθεί. Η αλήθεια, όμως, είναι αρκετά διαφορετική. Η τύχη ορισμένων εκ των σημαντικότερων αρχαιολογικών θησαυρών της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς εξακολουθεί να… αγνοείται.
Σύμφωνα με πρόσφατο αφιέρωμα της εφημερίδας «Wall Street Journal», τα τελευταία χρόνια μια στρατιά ιστορικών, αρχαιολόγων και εύπορων κυνηγών θησαυρών επιστρατεύει τη σύγχρονη τεχνολογία, προκειμένου να τα εντοπίσει.
Tα 7 χαμένα θαύματα του κόσμου:
Τo κεχριμπαρένιο δωμάτιο
Από το 1945, που αγνοείται η τύχη του, έχει περάσει στον κόσμο των θρύλων. Πολλοί πιστεύουν ότι καταστράφηκε από πυρκαγιά τη χρονιά της εξαφάνισής του, αλλά ο 77χρονος Αμερικανός Νόρμαν Σκοτ το αναζητά ακόμη. Στην ουσία δεν ήταν δωμάτιο, αλλά ένα είδος περίτεχνης επένδυσης από πλάκες κεχριμπαριού, φύλλα χρυσού και καθρέπτες, η οποία κοσμούσε τους τοίχους μιας αίθουσας των θερινών ανακτόρων στο Τσαρσκόι Σέλο. Οταν εισέβαλαν οι ναζί στη Ρωσία το 1941, το «ξήλωσαν» και το μετέφεραν στο Κάστρο του Καλίνιγκραντ.
Ο τάφος του Τζένγκινς Χαν
Ο διάσημος Μογγόλος κατακτητής σκοτώθηκε το 1227 στη διάρκεια εκστρατείας στη Βορειοδυτική Κίνα. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει ούτε πού έχει ταφεί, ούτε αν ο τάφος του περιέχει αμύθητους θησαυρούς. Ο Μόρι Κράβιτζ τον αναζητά εδώ και 15 χρόνια. Το 2001 εντόπισε ένα ταφικό μνημείο, με ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά αναγκάστηκε να διακόψει τις ανασκαφές λόγω ασθένειας. Το επόμενο καλοκαίρι ελπίζει να επιστρέψει με πιο προηγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό.
Το Αγιο Δισκοπότηρο
Ο Νταν Μπράουν προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας, ταυτίζοντάς το με τη μήτρα της Μαρίας της Μαγδαληνής, που κυοφορούσε το παιδί του Ιησού Χριστού. Στη μεσαιωνική λογοτεχνία αναφέρεται άλλοτε ως το κύπελλο το οποίο χρησιμοποίησε ο Θεάνθρωπος στο Μυστικό Δείπνο και άλλοτε ως το σκεύος που συγκεντρώθηκε το αίμα Του κατά τη Σταύρωση. Ο Ιταλός ιστορικός Αλφρέντο Μπαρμπαγκάλο υΟμοφυλοφιλοςρίζει ότι πιθανόν να είναι κρυμμένο στις κατακόμβες κάτω από τη Βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου, έξω από τα Τείχη της Ρώμης.
Ο τάφος της Νεφερτίτης
Η ανακάλυψη του τάφου της παραμένει το όνειρο κάθε αρχαιολόγου. Γνωρίζουμε τη μορφή της από την περίφημη προτομή της, αλλά πολύ λίγα γι’ αυτήν, πέρα από το γεγονός ότι έζησε το 14ο αιώνα προ Χριστού και υπήρξε σύζυγος του Φαραώ Ακενατέν. Ο Βρετανός Αιγυπτιολόγος Νίκολας Ριβς πιστεύει ότι ο τάφος της πρέπει να βρίσκεται στο Λούξορ, στην Κοιλάδα των Βασιλέων, κοντά στον τάφο του έφηβου Φαραώ Τουταγχαμών. Αλλοι, πάλι, πιστεύουν ότι πιθανότατα είχε ταφεί στη βασιλική νεκρόπολη της Αμάρνα.
Η «Μάχη του Ανγκιάρι»
Το 1503 ο Λεονάρντο ντα Βίντσι κλήθηκε να ζωγραφίσει μια τοιχογραφία στο Παλάτσο Βέκιο της Φλωρεντίας με θέμα τη Μάχη του Ανγκιάρι. Το έργο θεωρήθηκε το αριστούργημα της καριέρας του αν και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ο δρ Μαουρίτσιο Σερατσίνι, διευθυντής του ιταλικού Κέντρου Διεπιστημονικής Προσέγγισης της Τέχνης, πιστεύει ότι το αριστούργημα του Ντα Βίντσι κρύβεται ανέπαφο πίσω από μια τοιχογραφία του Τζόρτζιο Βαζάρι. Την άνοιξη θα χρησιμοποιήσει μια νέα τεχνική, η οποία ελπίζει ότι θα τον βοηθήσει να «δει» την… άλλη όψη του τοίχου.
Το αεροπλάνο της Εμίλια Ερχαρτ
Ξεκίνησε στις 2 Ιουλίου 1937 από την Παπούα- Νέα Γουινέα, για να κάνει το γύρο του κόσμου με το μονοκινητήριο αεροσκάφος της, αλλά λίγο πριν ολοκληρώσει τον άθλο της, τα ίχνη της χάθηκαν πλησίον της νήσου Χάουλαντ του Ειρηνικού. Ο Ελγκεν Λονγκ, συγγραφέας του βιβλίου «Εμίλια Ερχαρτ: Η Λύση του Μυστηρίου», πιστεύει ότι το αεροσκάφος της συνετρίβη στη θάλασσα. Εχει ερευνήσει το 90% μιας περιοχής 2.600 τ.χλμ. και θα επιστρέψει σύντομα με μια συσκευή η οποία ονομάζεται αυτόνομο υποβρύχιο όχημα για το υπόλοιπο 10%.
Το ναυάγιο του «San Jose»
Το ισπανικό γαλιόνι βυθίστηκε ανοικτά των ακτών της Κολομβίας το 1708. Εκτοτε πολλοί κυνηγοί θησαυρών το έχουν αναζητήσει, καθώς στα αμπάρια του μετέφερε χρυσά και αργυρά νομίσματα, των οποίων η σημερινή αξία μπορεί να αγγίζει ακόμη και τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια. Μια ομάδα επενδυτών γνωστή ως «Αρμάδα Θαλάσσιων Ερευνών» εντόπισε το γεωγραφικό του στίγμα το 1982 και μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις με την κολομβιανή κυβέρνηση, πήρε πρόσφατα το πράσινο φως για την ανέλκυση των θησαυρών του.