Μίσος ή αγάπη ;Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε γράψει:
«Η υπέρτατη ευτυχία της ζωής είναι η σιγουριά ότι μας αγαπούν, μας αγαπούν γι' αυτό που είμαστε ή μάλλον μας αγαπούν κι ας είμαστε όπως είμαστε».Λένε ότι αγάπη και μίσος τέμνονται από μια λεπτή διαχωριστική γραμμή. Από μια τρίχα των μαλλιών, θα έλεγα εγώ.
Αγαπάς κάποιον; Στο τέλος μπορεί και να τον μισήσεις.
Μισείς κάποιον; Στα φέρνει έτσι η ζωή και τον ερωτεύεσαι.
Είναι για γέλια ;
Όχι είναι η πραγματικότητα. Το μίσος και η αγάπη είναι δυο συναισθήματα που μπορούν να εναλλάσσονται πολύ εύκολα.
Γιατί και τα δυο, είναι για εμάς τους ανθρώπους .
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κρατήσεις έναν έρωτα ζωντανό;
Πού γίνεται το μοιραίο λάθος και εξαφανίζετε το πάθος;
Γιατί να πρέπει να παίρναμε από αυτό το στάδιο και να πονάμε;
Γιατί μας φτάνουν στα όριά μας, άνθρωποι που αγαπήσαμε πολύ, γιατί εκείνη την στιγμή δεν μπορούν να βάλουν την λογική να δουλέψει;
Γιατί δεν θέλουμε να ακούμε ούτε καν’ το όνομά τους, να φτάνουμε στα άκρα; Ακόμη και ανάμεσα σε φιλικές σχέσεις που δημιουργούνται στις ανθρώπινες κοινωνίες που ζούμε, καθημερινά το μισός εμφανίζεται και καταδυναστεύει σχέσεις χρόνων.
Οι άνθρωποι, είναι παράξενα όντα…
Αγαπάνε και μισούν με το ίδιο πάθος, με την ίδια ένταση, με τον ίδιο τρόπο…
Είναι σε θέση να πληρώσουν με τίμημα βαρύ, για να πουν ότι «αγάπησαν» ή «μίσησαν»…με το ίδιο πάθος !
Με δεδομένο ότι για το μίσος μπορείς να εγκληματήσεις, για την αγάπη μπορείς να κάνεις το ίδιο – ναι, μπορείς! - τελικά είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο..
Αφηνόμαστε στο έντονο συναίσθημα που έρχεται μετά την αγάπη και λέγετε μίσος, γιατί; Πόσο μπορεί να μισήσει κάποιος; Σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει κάνεις όταν μισεί;
Αλλά γιατί αφού έχουμε αγαπήσει πριν, γιατί μετά να μισήσουμε; Όλα ξεκινούν εγκεφαλικά λένε οι επιστήμονες ……….
Απεικονίσεις εγκεφάλων από ανθρώπους στους οποίους προβλήθηκαν εικόνες ατόμων που μισούσαν αποκάλυψαν δραστηριότητα που εν μέρει πραγματοποιείται στις ίδιες περιοχές που σχετίζονται με την αγάπη, σύμφωνα με τον Σεμίρ Ζέκι και τον Τζον Πολ Ρομάγια, του Κολλεγίου του Λονδίνου.
«Η σχέση αυτή μπορεί να αποδεικνύει το λόγο, που η αγάπη και το μίσος συνδέονται τόσο μεταξύ τους στη ζωή» αναφέρουν οι ερευνητές στη σχετική δημοσίευση.
«Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει ένα μοναδικό μοτίβο δραστηριότητας στον εγκέφαλο σχετικά με το μίσος».
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές έδειξαν σε 17 άντρες και γυναίκες, εικόνες ατόμων που οι ίδιοι είχαν αναφέρει ότι μισούν, μαζί με τρία ακόμη, οικεία πρόσωπα.
Τα μισητά πρόσωπα ήταν όλα πρώην αισθηματικές σχέσεις ή ανταγωνιστές στη δουλειά, εκτός από την περίπτωση ενός διάσημου πολιτικού.
Οι εγκεφαλικές απεικονίσεις έδειξαν ακολουθία δραστηριότητας σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που οι επιστήμονες ονόμασαν «κύκλωμα του μίσους» που ενεργοποιήθηκε όταν τα άτομα είδαν πρόσωπα που απεχθάνονταν.
Μάλιστα, το κύκλωμα αυτό ήταν διαφορετικό από αντίστοιχη εγκεφαλική δραστηριότητα που παρατηρείται στον φόβο, την απειλή και τον κίνδυνο. Μία από τις περιοχές που ενεργοποιεί το «κύκλωμα του μίσους» θεωρείται κρίσιμη στην πρόβλεψη των αντιδράσεων άλλων ανθρώπων, στοιχείο που θεωρείται κλειδί όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με άτομο που μισεί.
Επιπλέον, εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε στον πρόσθιο κεντρικό λοβό, περιοχή που ενεργοποιείται όταν οι άνθρωποι βλέπουν ένα αγαπητό πρόσωπο.
Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει την περιοχή αυτή με επιθετικές συμπεριφορές, ανέφερε ο Ζέκι.
Παράλληλα, υπήρξαν και σημαντικές διαφορές.
Μεγάλο μέρος του εγκεφαλικού φλοιού, περιοχής που συνδέεται με την κρίση και την αιτιολογία, απενεργοποιείται με το αίσθημα της αγάπης σε σχέση με το μίσος, ενώ οι επιστήμονες τόνισαν ότι οι ερωτευμένοι άνθρωποι συχνά είναι λιγότερο κριτικοί προς τον σύντροφό τους σε σχέση με κάποιον που μισούν.
(kathimerini)
τελικά το μίσος είναι αγάπη ; Και η αγάπη μίσος ;
Έντονα συναισθήματα γεμάτα πάθος και τα δυο………..
Πάντως αν έχει αγαπήσει κάποιος δυνατά, δεν νομίζω ότι μπορεί να τον μισήσει μετά, δεν γίνετε μπορεί να θυμώσεις….. αλλά κατά βάθος θα τον αγαπά για πάντα !!
Εσείς τι λέτε βρε παιδιά?. 
Φόρουμ 
Πόρταλ 
Latest images 
Εγγραφή 
Σύνδεση 
Πεμ Δεκ 25, 2008 8:47 pm
