Τι ειναί αγάπη....

Αγάπη είναι ν'αγαπάς
Σαν το κερί να λιώνεις
Χαστούκι να σου δίνουνε
Και εσύ να το βουλώνεις...
Η αγάπη δεν ξεφεύγει
Με ένα φύσημα απλό
Φεύγει και ξαναγυρνάει
Με ένα τρόπο μαγικό...
Και άλλα χιλιάδες τετράστιχα υμνούν την αγάπη...
Γιατί να μην το δούμε όμως απ' την θεωρητική πλευρά;
Αγάπη... η αγάπη είναι ένα μακρύ μονοπάτι, στρωμένο με τριαντάφυλλα...
που όλοι το περνάνε.. επειδή όμως τα τριαντάφυλλα έχουν και αγκάθια, το μονοπάτι είναι ποτισμένο με το αίμα των περαστικών... άλλοι έχουν ματώσει πολύ, άλλοι λίγο...
και εκεί που πιστεύεις ότι ήρθε η απόλυτη ευτυχία, εκεί που έχεις νικήσει και έχεις κατακτήσει την καρδιά που ποθείς, σε συναντά ο θάνατος...
είναι σαν τις παλιές, δραματικές, ελληνικές ταινίες...
εκεί που επιτέλους, μετά από τόσο πόνο και υπομονή, παντρεύονται... μα μόλις αρχίσουν να χαίρονται την ευτυχία τους, ο ένας από τους δύο πεθαίνει...
Ο θάνατος, η ζήλια, ο πόνος, το καρτέρι... όλα αυτά είναι άμεσα συνδεδεμένα με την αγάπη... είτε το θες είτε όχι... και όσο και αν έχεις πονέσει, όσο και αν έχεις ματώσει και παλέψει, πάντα θα σε περιμένει το απόλυτο κενό... μπορεί αμέσως, μπορεί μετά από λίγο... όχι ότι δεν υπάρχουν ευτυχισμένα ζευγάρια και αληθινές αγάπες που κρατούν για πάντα... αλλά η αληθινή αγάπη, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, έρχεται μόνο σε αυτούς που είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν για εκείνο το ξεχωριστό άτομο... και σπάνια έχει χάπι εντ... Γι' αυτό προσέξτε... η καρδιά σας είναι μια... μια και μοναδική... μην αφήσετε κανέναν να την πληγώσει... και που ξέρετε... πάντα υπάρχει η περίπτωση να συναντήσετε την αληθινή αγάπη... και αν ποτέ την συναντήσετε, μην την κακοποιήσετε... χειριστείτε την απαλά... με τρυφερότητα...