Ο Michael Scofield είναι ο κεντρικός πρωταγωνιστής της σειράς. Είναι ένας πολιτικός μηχανικός με εξασφαλισμένη θέση στη κοινωνία, ο οποίος θυσιάζει τα πάντα για να βοηθήσει τον αδερφό του να αποδράσει από την φυλακή, στην οποία πρόκειται να εκτελεστεί στην ηλεκτρική καρέκλα για την δολοφονία του αδερφού της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Για να το επιτύχει αυτό, κρύβει τα σχέδια της φυλακής σε ένα τατουάζ πάνω στο σώμα του και διαπράττει μία ένοπλη ληστεία προκειμένου να συλληφθεί και να εγκλειστεί στην ίδια φυλακή με τον αδερφό του.
Μπαίνοντας στο Fox River (τη φυλακή), αρχίζει το πολύπλοκο σχέδιό του. Αναγκάζεται να συμμαχήσει με πολλούς άλλους φυλακισμένους για να καταφέρει την απόδραση, όπως τον συγκάτοικό του στο κελί και τον υπεύθυνο του εργοταξίου (το μόνο μέρος που μπορεί να βρίσκεται με τον αδερφό του).
Ο χαρακτήρας του Scofield, έξοχα παιγμένος από το βλέμμα του Wentworth Miller είναι μια οργανωτική ιδιοφυΐα. Σαν άλλος Αϊνστάιν χρησιμοποιεί το μυαλό του ως το μεγαλύτερο όπλο και εφευρίσκοντας συνεχώς λύσεις στα αναπάντεχα προβλήματα που παρουσιάζονται, πλησιάζει όλο και πιο κοντά στον στόχο της απόδρασης. Παράλληλα, βρίσκει το χρόνο να ξεδιπλώσει το αλτρουιστικό κομμάτι του χαρακτήρα του, κερδίζοντας συμπάθειες, αλλά και εχθρούς, εντός κι εκτός των κελιών.
Ακόμη, σύμφωνα με όσα μας λέει ο ψυχολόγος του σε ένα από τα πρώτα επεισόδια, η προσωπικότητα του Michael είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Μας ενημερώνει πως:
1. Εξαιτίας των δύσκολων παιδικών του χρόνων, έχει γίνει ιδιαίτερα ευαίσθητος στα προβλήματα των άλλων και συμπονετικός. Επίσης, πριν μπει στη φυλακή, είχε κάνει μεγάλες δωρεές σε διάφορα ιδρύματα, καθώς με κίνδυνο της ζωής του, αλλά και του σχεδίου του, σώζει τη γιατρό της φυλάκής η οποία κινδυνεύει σε μία εξέγερση των φυλακισμένων, κατά την οποία μερικοί από αυτούς, προσπαθούν να τη βιάσουν
2. Ο πρωταγωνιστείς πάσχει από μια <<διαταραχή>> κατά την οποία αντί να βλέπει το σύνολο βλέπει την κάθε λεπτομέρεια ξεχωριστά (π.χ σε μια λάμπα θα βλέπει τα σύρματά της, το γυαλί, ακόμη και τις μικρές βιδούλες, αντί την ίδια τη λάμπα). Ο ψυχολόγος αναφέρει πως ένας συνηθισμένος άνθρωπος με μια τέτοια πάθηση θα είχε τρελαθεί, εκτός αν είναι ιδιοφυΐα... Έτσι μετατρέπει το πρόβλημά του σε πλεονέκτημα, το οποίο χρησιμοποιεί για την απόδραση.